Nynorskordboka
hæv
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| hæv | hævt | hæve | hæve |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| hævare | hævast | hævaste |
Opphav
norrønt hæfr; jamfør ha (2Tyding og bruk
- gild, gjæv, framifrå god
Døme
- ein hæv gard;
- det er så hævt mellom dei
- dugande, flink
Døme
- ein hæv kar;
- du er hæv som har gått så langt